-
1 report
[rɪ'pɔːt] 1. n( account) sprawozdanie nt, raport m; (PRESS, TV etc) doniesienie nt, relacja f; ( BRIT) (also: school report) świadectwo nt (szkolne); ( of gun) huk m2. vt( state) komunikować (zakomunikować perf); (PRESS, TV etc) relacjonować (zrelacjonować perf); casualties, damage etc donosić (donieść perf) o +loc, odnotowywać (odnotować perf); ( bring to notice) theft, accident zgłaszać (zgłosić perf); person donosić (donieść perf) na +acc3. visporządzać (sporządzić perf) raportto report to sb — (present o.s. to) zgłaszać się (zgłosić się perf) do kogoś; ( be responsible to) podlegać komuś
to report on sth — składać (złożyć perf) raport z czegoś
to report sick — zgłaszać (zgłosić perf) niezdolność do pracy z powodu choroby
it is reported that … — mówi się, że …
* * *[rə'po:t] 1. noun1) (a statement or description of what has been said, seen, done etc: a child's school report; a police report on the accident.) sprawozdanie, meldunek2) (rumour; general talk: According to report, the manager is going to resign.) pogłoski3) (a loud noise, especially of a gun being fired.) huk2. verb1) (to give a statement or description of what has been said, seen, done etc: A serious accident has just been reported; He reported on the results of the conference; Our spies report that troops are being moved to the border; His speech was reported in the newspaper.) meldować, zgłaszać, relacjonować2) (to make a complaint about; to give information about the misbehaviour etc of: The boy was reported to the headmaster for being rude to a teacher.) złożyć skargę na3) (to tell someone in authority about: He reported the theft to the police.) zameldować o, zgłosić4) (to go (to a place or a person) and announce that one is there, ready for work etc: The boys were ordered to report to the police-station every Saturday afternoon; Report to me when you return; How many policemen reported for duty?) zgłosić się•- reporter- reported speech
- report back -
2 subordinate
[sə'bɔːdɪnət] 1. npodwładny(-na) m(f)2. adj (also LING)* * *[sə'bo:dinət] 1. adjective(lower in rank, power, importance etc: A colonel is subordinate to a brigadier.) podległy2. noun(a person who is subordinate: to give orders to one's subordinates.) podwładny
См. также в других словарях:
podlegać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podlegaćam, podlegaća, podlegaćają {{/stl 8}}– podlec {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. dk IV, podlegaćlegnę, podlegaćlegnie, podlegaćlegnij, podlegaćległ, podlegaćległa, podlegaćlegli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zależeć — ndk VIIb, zależećżę, zależećżysz, zależećżał, zależećżeli 1. «być uzależnionym od czegoś, być określonym, wyznaczonym przez coś, uwarunkowanym czymś, być skutkiem czegoś» Od mocy silnika zależy prędkość samochodu. Wyniki pracy zależą od… … Słownik języka polskiego
mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… … Słownik frazeologiczny
rozkaz — m IV, D. u, Ms. rozkazzie; lm M. y 1. «polecenie wykonania czegoś wydane przez osobę uprawnioną do tego lub mającą nad kimś przewagę» Rozkaz dowódcy. Dostać, otrzymać, wydać rozkaz (marszu a. do marszu). Łamać rozkazy. Posłuchać rozkazu, słuchać… … Słownik języka polskiego
służbowo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. służbowy: Potraktować kogoś, coś służbowo. Być oddelegowanym służbowo. Podlegać komuś służbowo. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zależeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, zależećżę, zależećży, zależećżał, zależećżeli (od kogoś, czegoś) {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być uzależnionym od czegoś, uwarunkowanym czymś; być wynikiem czegoś : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, chodzićdzę, chodzićdzi, chodź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku i zwierzętach: poruszać się bez określonego kierunku za pomocą nóg w taki sposób, że jedna z nich (lub … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kara — ż IV, CMs. karze; lm D. kar «środek represyjny stosowany względem osób, które popełniły przestępstwo lub w jakikolwiek sposób naruszyły normy prawne lub obyczajowe; środek wychowawczy mający na celu hamowanie wykroczeń» Dotkliwa, ciężka,… … Słownik języka polskiego
płonąć — ndk Vb, płonąćnę, płonąćniesz, płoń, płonąćnął, płonąćnęła, płonąćnęli 1. «podlegać procesowi spalania, palić się (płomieniem); być ogarniętym pożarem; gorzeć» Gaz, nafta, słoma płonie. Płonie ognisko, drzewo na kominku. Dom płonie. Płonąca… … Słownik języka polskiego
prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… … Słownik języka polskiego
ulegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ulegaćam, ulegaća, ulegaćają {{/stl 8}}– ulec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, ulegnę, ulegnie, ulegnij, uległ, uległa, ulegli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przerywać grę, walkę… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
